ศาลพ่อปู่ประกายเพชรรุ่งโรจน์ ศาลา ต้นมะขามเทศ โรงน้ำมัน
ค่ายเปปเปอร์ไกรเดอร์ หรือ ส่วนแยก202 บชร.2 ในอดีตเคยเป็นค่ายของทหารอเมริกัน ตั้งอยู่ที่บ้านโนนสูงตำบลโนนสูงตังหวัดอุดรธานี ตรงกันข้ามจะเป็นวันป่าศรัทธาธรรม ตอนที่ครอบครัวผมไปอยู่ทหารอเมริกันมีการถอนกองทัพออกไปแล้วเนื่องจากวิกฤตการณ์สงครามอินโดจีนในเวียดนามเริ่มคลี่คลายลง สิ่งที่เหลือไว้คือบรรดา ตึก ป้อมยาม คลังเก็บอาวุธ และร่องรอยของโรงอาคารต่างๆที่มีคันดินลูกรังขนาดสูง4-5 เมตร รอบรอบตัวอาคารซึ่งมีมากกว่า 20 โรง มีพื้นปูน เศษน็อต เศษเหล็ก รวมถึงเศษกระเบื้องแตกอยู่จำนวนมากมาย ช่วงที่ครอบครัวผมมาอยู่เพิ่งจะเริ่มสร้างห้องแถวสองชั้นเพื่อเป็นบ้านพักของทหาร โดยถ้าเป็นทหารชั้นประทวนก็จะอยู่ห้องแถว แถว1 ถึง แถว 6 ซึ่งแต่ละแถวมีประมาณ 5-6 ห้อง บริเวณด้านหน้าเป็นบ้านพักของหัวหน้าหน่วย และนายทหารยศสัญญาบัตรซึ่งที่พักจะเป็นสัดส่วนและใหญ่กว่า มีหอประชุมประกายเพชรรุ่งโรจน์ สำหรับกิจกรรม มีสนามเด็กเล่น
หากเดินไปยังสถานที่ทำงานของทหารจากห้องแถวก็จะประมาณ 1 กิโลเมตร โดยเป็นอาคารชั้นเดียว อาคารแรกจะเป็นร้านค้าสวัสดิการทหาร มีสนามเปตอง ส่วนอาคารถัดไป จะเป็นที่ทำงานที่พ่อผมมักจะเข้าไปอยู่เวร มีเตียงนอน มีเครื่องพิมพ์ดีดและสำนักงานเป็นสัดส่วน เลยไปเป็นคลังอาวุธ มีป้อมยาม เลยไปก็จะเป็นโรงนอนและโรงครัวของทหารเกณฑ์ ก็จะอยู่เลยไปอีก โดยมีรั้วกั้นซึ่งถูกใช้เป็นที่เลี้ยงวัว และปลูกมะม่วงหิมพานต์ตามโครงการอีสานเขียว บริเวณนี้มีบ่อน้ำ ห้วย หนอง จำนวนมากซึ่งมีปลาชุกชุม รวมถึงต้นไม้ขนาดใหญ่พวกต้นกรุง ต้นสะเดา มะขามป้อม ต้นมะขาม ต้นขี้เหล็ก ต้นมะรุม ต้นพุทรา พุ่มไผ่เพ็ก ต้นอ้อและผือ รวมถึงไม้พุ่มเช่นต้นเล็บแมวอยู่เป็นจำนวนมาก ซึ่งเป็นแหล่งอาหารที่สำคัญของทหารชั้นผู้น้อยในฤดูกาลต่างๆ
พ่อแม่ผมและน้อง เรามาหากินบริเวณนี้เป็นประจำ ด้วยรถจักรยานเพรสสันสีแดง มีตระแกรงด้านหน้าละมีกระดิ่งบริเวณคันบังคับรถ พ่อจะเอาผมกับแม่ซ้อนด้านหลัง ส่วนตระแกรงด้านจะเอาน้องชายของผมใส่ไว้เพราะตัวเล็กสุด เมื่อไปถึงบริเวณบ่อหรือหนองน้ำที่ไม่ใหญ่มาก บางทีอยู่ตามต้นไม้ใหญ่ บางครั้งเป็นลำธารเล็กๆที่มีท่อเหล็กเพื่อระบายน้ำ เมื่อพ่อเห็นปลาที่สิ่งอยู่ในท่อ หรือลูกปลา(ลูกครอก)ตัวเล็กๆอยู่บริเวณกอหน้า หรือสังเกตสีน้ำขุ่นๆก็จะเริ่มลงมือปั้นคันคูดินให้สูงเพื่อวิดน้ำออกให้แห้ง เมื่อแห้งก็จะลงมือจับปลา ทั้งปลาหมอ ปลาหลด ปลาช่อน ปลาดุก รวมถึงปลาขนาดเล็กอย่างปลาซิว และกุ้งก็จะเก็บมาเพื่อทำเป็นอาหาร เพราะก็อย่างที่รู้กันว่าทหารชั้นประทวนเงินเดือนไม่ได้มาก อีกทั้งมีภาระหนี้สิน หักสหกรณ์ทรัพย์ก็เหลือไม่เท่าไหร่ จึงไม่น่าแปลกใจที่ครอบครัวทหารชั้นผู้น้อยต้องดิ้นรนต่อสู้ หารายได้เลี้ยงครอบครัว ทั้งจับนก จับตักกระแตนมาขายให้กับครอบครัวทหารด้วยกัน รวมถึงการหาอบายมุขต่างๆ เช่นเล่นไพ่ น้ำเต้าปูปลา รวมทั้งเล่นหวยเสี่ยงโชคเพื่อหารายได้โดยทางลัด รวดเร็ว ได้เงินมาง่ายและเป็นความฝันของคนชั้นผู้น้อย
ครอบครัวของผมถูกชมเสมอว่าพ่อขยันหากินเก่ง ซึ่งลักษณะดังกล่าวส่งมาถึงลูกๆด้วย ที่ชอบไปวิดปลา เก็บแมงอีนูน เพื่อเอาไปขาย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น