วันพฤหัสบดีที่ 22 กันยายน พ.ศ. 2554

เริ่มจากห้องแถว(14)


เก็บผักหวาน เก็บเห็ด ดอกกระเจียวและอีลอก
ถึงฤดูแล้งที่แสงแดดจากไฟแผดเผาต้นไม้และทุ่งหญ้า รวมถึงไฟลามไหม้ป่า พืชผักต่างๆก็แห้งและมีเถ้าถ่านสีดำเปื้อนพื้นดิน เมื่อมีฝนลงมาพืชพันธุ์เหล่านี้ก็จะกลับมามีชีวิตขึ้นอีกครั้งหนึ่งโดยเฉพาะกอผักหวานจะแตกใบสีเขียวอ่อน ชูช่อให้เราเก็บไปใส่แกงเพื่อเพิ่มกลิ่นหอม ผมกับพ่อจะต้องจำบริเวณที่มีต้นผักหวานขึ้น จากนั้นเมื่อถึงช่วงที่ผักหวานออกยอด เราก็จะมาเก็บเลือกเก็บเฉพาะยอดอ่อน เมื่อได้เต็มกำมือก็จะนำมาใส่ใบตองกรุง เพื่อมัดไม่ให้ยอดใบ หรือก้านมันหักหรือแตก จากนั้นใช้เถาวัลย์เส้นเล็กๆที่หาได้ตามป่ามามัด  ผักหวานเป็นพืชที่แตกใบอ่อนได้เสมอเมื่อเก็บยอดมันแล้วมันก็จะแตกใบขึ้นเรื่อยๆ ผักหวานสามารถนำไปแกงใส่ปลาแห้งหรือไข่มดแดงอร่อยมาก
นอกจากนี้ยังมีพืชผักชนิดอื่นในช่วงนี้ ทั้งดอกกระเจียวสีขาว สีชมพู ที่แทงยอดโผล่ขึ้นมาเหนือพื้นดิน ลำต้นอวบขาวสามารถที่จะใช้มีดกดลงไปเพื่อให้ได้ดอกกระเจียวที่ติดก้านหรือลำต้นสีขาว โดยไม่เอาหัวมันขึ้นมาเพื่อให้มันเกิดในครั้งต่อไป ดอกกระเจียวที่ได้จะนำไปลวกกินกับน้ำพริกหรือแจ่ว นึ่งปลา โดยดอกกระเจียวที่เก็บจะต้องเป็นดอกอ่อนไม่ใช่ดอกแก่
พืชผักอีกชนิดที่จะออกในช่วงฤดูฝนคือนางลอกหรืออีลอก ลักษณะปลายยอดจะมีดอกเรียวยาวสีขาวออกเหลือง ลำต้นยาวสูงประมาณ30 เซนติเมตร โดยลำต้นจะมีสีเขียวเป็นลายเหมือนเสือดาว กอหนึ่งของต้นอีลอก จะมีหนึ่งดอก เวลาจะกินจะลอกเปลือกและใยออกเหมือนสายบัว นำไปล้างหั่นเป็นท่อนๆ ไปแกงหรือผัดได้
นอกจากนี้ป่าบริเวณนี้จะมีพืชจำพวกเห็ดเกิดขึ้น ทั้งเห็ดละโงกจะเกิดขึ้นเป็นหมู่ท่างดอกบาน ดอกตูมหรือไข่เห็ด สีขาวสีเหลือง เมื่อกวาดใบไม้ออกจะพบกับเห็นชนิดต่างๆ เช่นเห็ดน้ำหมากที่มีสีแดง เห็ดถ่านมีสีดำ และเห็ดผึ้งหวานที่มีดอกสีขาวเทา และสีเหลืองอมทอง เห็ดโคน เห็ดปลวกจิก เห็ดปลวกขี้ไก่น้อยที่จะดอกเล็กมากเกิดกันเป็นหมู่สามารถเอาไปหมกหรือต้นกลิ่นหอมอร่อย รวมทั้งเห็ดชนิดอื่นๆ เช่น เห็ดหำพระ เห็ดมันปู และเห็ดตระไค ซึ่งมักจะเกิดอยู่บริเวณกอหญ้าตะไคสีขาว ลักษะของดอกจะไม่บานมากลำต้นอวบใหญ่ มีกลิ่นหอมนำไปใช้ทำป่นเห็ด โดยย่างไฟให้หอม โขลกเข้ากับพริก กระเทียม หอมที่ย่างไฟเรียบร้อยแล้ว อาจใส่เนื้อปลาย่างหรือน้ำปลาแมงดาเพื่อให้มีกลิ่นหอม กินกับข้าวสวยหรือข้าวเหนียวนึ่งร้อนๆ โดยมีผักชนิดต่างๆเป็นเครื่องเคียง พ่อ แม่ ผมและน้องจะดีใจมากที่เจอเห็ดชนิดนี้เพราะหากินยากราคาค่อนข้างแพง
เวลาไปหาเห็ดเราจะไปแต่เช้า เพื่อไม่ให้แดดร้อนมาก บางคนไปหาตอนกลางคืนที่เรียกว่าไต้เห็ด หรือส่องเห็ด แต่พ่อของผมและแม่มักจะไปตอนเช้าตรู่ เวลาไปก็จะต้องเตรียมตะกร้า เตรียมมีด และไม้เอาไว้เขี่ยหาเห็ดตามพื้นดินที่มีใบไม้มาทับถม บางครั้งเราหาได้มากเราก็เอาใส่ถุงไปขายที่ตลาดหรือคนที่รู้ว่าเราเก็บเห็ดก็จะมาขอซื้อถึงที่บ้าน
ผมได้เรียนรู้อะไรมากมายจากการไปเก็บเห็ดกับพ่อ ทั้งในแง่ของความรู้เกี่ยวกับเห็ดชนิดต่างๆที่กินได้หรือไม่ได้ วิธีการดูเห็ดว่าเห็ดไหนมีพิษไม่มีพิษ รวมถึงพืชในป่าที่กินได้หรือกินไม่ได้

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

สตรีนิยมกับสิ่งแวดล้อม โดย นัฐวุฒิ สิงห์กุล

Aldo Leopold(1994) เขียนหนังสือที่รวบรวมบทความของเขาชื่อ Sand Country Almanac เขาได้อธิบายถึงปรัชญาของนักสตรีนิยมสิ่งแวดล้อมว่า ผู้หญิงมีควา...