ตัวเราของเรา

ผมไม่อยากรู้ทุกอย่าง เพาะถ้ารู้ทุกอย่าง นั่นก็หมายความว่า ในชีวิตของผมไม่ต้องทำอะไรอีกต่อไป เพราะผมรู้หมดแล้ว จะต้องไปกระตือรือร้นที่จะศึกษาหาความรู้อะไร แต่สำหรับผมไม่ใช่
ผมไม่อยากเป้นต้นแบบใคร หรือเอาใครมาเป็นต้นแบบ ไม่ใช่พราะผมไม่ดีพอ หรือไม่มีใครดีพอ แต่ถ้าผมทำอย่างนั้น เท่ากับว่าผมไม่เหลือคุณค่าในตัวเอง ศักดิ์ศรีของตัวเอง ที่มีความเฉพาะตัว ไม่เหมือนใคร ไม่มีใครเลียนแบบได้ คนอย่างนายต้นมีคนเดียวในโลก
ผมไม่อยากตัดสินใจอะไร เพราะไม่ใช่นิสัยผม ผมแคร์คนอื่นมากกว่าแคร์ตัวเอง ผมเหมือนอะไรก็ได้ เพราะผมไม่เลือกมาก อยู่อย่างไหนก็ได้ ทำไมต้องเลือก ถ้าโลกไม่แตกหรือคอขาดบาดตาย จะต้องเลือกไปทำไม ต่างคนต่างก็มีความต้องการของตัวเอง เพียงแต่ด้วยความเกรงใจคนอื่นทำให้ไม่กล้าพูด แต่ผมพูดด้เลยว่าผมยังไงก็ได้ ไม่เคยมีตัวเลือกใในใจ นั่นคือนิสัยสันดานของผม