ปรัชญาในยุคกรีกเกี่ยวกับวิญญาณ (Soul) และร่างกาย (Body) จากสสารนิยม materialism ถึง จิตนิยม Idealism

1.2ปรัชญาในยุคกรีกเกี่ยวกับวิญญาณ (Soul) และร่างกาย (Body) จากสสารนิยม materialism  ถึง จิตนิยม Idealism

ก่อนเพลโต้ แนวคิดของพวกสสารนิยม นับได้ว่ามีความสำคัญมาก อิทธิพลของตะวันออก เช่น อินเดีย จากหลักฐานคัมภีร์ที่เก่าแก่ที่สุดของโลกเกี่ยวกับรากฐานทางศาสนา ที่บันทึกไว้ เรียกว่า คัมภีร์พระเวท (Vedas) ที่บันทึกศาสนาของเทพเจ้า ที่เทพเจ้าเป็นคนด้วย เป็นสัตว์ด้วย บางครั้งอาจกล่าวได้ว่ายุคนี้เป็น ยุคของเทววิทยา การเกิดขึ้นของระบบกษัตริย์หรือระบบราชะ ทำให้เกิดความคิดเกี่ยวกับเรื่องพระเจ้าองค์เดียว (The one God) แม้ว่าศาสนาพราหมณ์จะพูดถึงเทพเจ้าสามองค์คือ พระศิวะ พระวิษณุและพระพรหม แต่ก็มีความเชื่อว่าทั้งสามองค์คือองค์เดียวกัน แต่ปรากฏกายออกเป็นสามภาค และแบ่งแยกกันคุ้มครองโลก ซึ่งความเชื่อเรื่องของเทพระเจ้าองค์เดียวก็ทีปรากฏในทุกสังคม ในสังคมไทยเราอาจนึกถึง อินทร์หรือพระอินทร์ที่เป็นใหญ่บนสรวงสวรรค์ ในกรีซก็มีความเชื่อเรื่องเทพเจ้าบนยอดเขาโอลิมปัส ซึ่งมีเทพซีอุส (Zeus) เป็นเทพเจ้าสูงสุดหนึ่งเดียวของสวรรค์ ในสังคมโรมัน ก็มีเทพจูปิเตอร์ (Jupiter) ซึ่งเป็นใหญ่ที่สุด หรือยะโฮวา (Jehovah ) เทพเจ้าองค์เดียวของยิว เป็นต้น

นอกจากนี้ยังมีลัทธิบูชาธรรมชาติ โดยนำเรื่องของเทพเจ้ามาเชื่อมโยง เช่นการนิยมบูชาไฟ ของพวกนอร์แมดอริยัน ในพวกอริยันเปอร์เซีย มีศาสนาบูชาไฟเรียกว่า Zoroastrisnism ทั้งนี้เนื่องมาจากทางใต้ของทะเลสาบแคสเปี้ยนต่อกับประเทศอิหร่านนั้น มีแหล่งน้ำมันปิโตรเลียมใหญ่ใต้ดิน และแหล่งก๊าซธรรมชาติ ที่แหวกตัวขึ้นมาเหนือพื้นโลก บางแห่งสามารถลุกติดไฟได้ ทำให้พวกอริยันที่เห็นเปลวไฟดังกล่าวลุกตลอดเวลา ได้นำมาขบคิดและตั้งคำถามเชื่อมโยงกับปรัชญาแบบวิญญาณนิยมที่มีอิทธิพลมาอย่างช้านาน ว่าเป็นอภินิหารของเทพเจ้าแห่งไฟและแสงสว่าง จึงเกิดเทพเจ้าแห่งไฟและเทพอัคนีขึ้นมา

หรือลัทธิบูชาน้ำ เช่นการนับถือเทพวรุณ และการเกิดขึ้นของการบูชาโสม หรือ น้ำเมาชนิดหนึ่ง ที่พวกอริยัน เป็นอารยะชนพวกแรกที่รู้จักกลั่นและกินสุรา การดื่มสุราได้ทำให้เกิดจิตใจฮึกเหิม กล้าหาญที่จะเข่นฆ่าศัตรูโดยไม่เกรงกลัว อันนำมาซึ่งความเชื่อในเรื่องน้ำอมฤต ที่ทำให้คนไม่กลัวตายเพราะความมึนเมา และใช้ปรัชาญาแบบวิญญาณนิยม และคำอธิบายเกี่ยวกับการสร้างเทพเจ้าที่เรียกว่าโสม ซึ่งปรากฏในคัมภีร์พระเวท ที่มีบทสรรเสริญว่า

“ข้าได้ดื่มโสม ข้าได้พบอมฤตภาพ ข้าได้พบแสงสว่าง ข้าได้พบเทพเจ้าทั้งหลาย”

การเกิดขึ้นของเทพเจ้า นำไปสู่ความเชื่อทางไสยศาสตร์ ดังที่ได้มีการบันทึกไว้ในคัมภีร์ยชุรเวท ซึ่งเป็นคัมภีร์ที่ว่าด้วยคำสวดมนต์ ที่ใช้ประกอบในพิธีกรรมต่างๆ ได้นำไปสู่แนวคิดในเรื่องของหมอไสยศาสตร์ เป็นผู้ที่ติดต่อ หรือเชื่อมโยงระหว่างมนุษย์กับพระเจ้า (ที่เป็นวิญญาณของคนที่ตายหรือสัตว์ที่ตาย) และสามารถอันเชิญวิญญาณมาใช้ประโยชน์แก่ตัวเองและพวกพ้อง ซึ่งนำไปสู่การพัฒนาในเรื่องศาสนาในเวลาต่อมา ซึ่งความเชื่อเหล่านี้ก็ได้สร้างเรื่องราวและจินตนาการเกี่ยวกับโลกและการสร้างโลก  ที่มีเรื่องราวเกี่ยวกับการเกิดน้ำท่วมโลก เช่น เรือโนอาร์ ในพระคัมภีร์เก่า  หรือนารายณ์สิบปาง ในตอนปางมัตสยาวอวตารของอินเดีย หรือในจีนและอินเดียนแดงในอเมริกาก็มีเป็นต้น