ปุ้มอรรถพงษ์ คงเป็นเธอและไม่ลืม

จำได้ว่าตอนอยู่ที่มหาวิทยาลัยขอนแก่นประมาณปีพ.ศ.2539 มีนักดนตรีคนหนึ่งได้มาเล่นในงานเฟรชชี่ ผมไม่รู้ว่าเขาเป็นใครเพราะไม่เคยได้ยินชื่อ  แต่เพื่อนผมรู้จักบอกว่าชื่อพี่ีปุ้มอรรถพงษ์ เป็นเด็กสาธิตใหาวิทยาลัยขอนแก่น หลังจากนั้นผมก็เลยลองหาเทปพี่แกมาฟังแล้วก็ชื่นชอบหลายเพลง เพราะเขาเป็นนักดนตรีที่มีความสามารถ แต่งเองร้องเอง เพลงช้าๆหลายเพลงโดนมากในช่วงนั้น ลองฟังดูนะครับถ้าใครไม่รู้จัก เพลงคงเป็นเธอและไม่ลืมครับ
เพลงคงเป็นเธอสองเวอร์ชั่นครับออริจินัลกับอะคูสติกครับ

ก่อนเคยเงียบเหงาและหว้าเหว่ ก็ใครที่มีหายไป แต่มาบัดนี้เธอใช่ไหม ที่นำเอารักคืนมา ไม่เคยจะรู้ว่าเธออยู่ ปล่อยเธอไม่เคยสนใจ แต่มาบัดนี้ฉันเลยเข้าใจ จะลองลองรักดูสักครา ทะเลกว้างใหญ่สองเราข้ามไป เพราะมีสองใจร่วมกันฟันฝ่า ใช่เธอหรือเปล่าที่เดินเข้ามา แล้วพาความรักฉันไปพร้อมเธอ

หรือเพลงไม่ลืม .ความรักนั้นคือเรื่องราวด้วยหัวใจและยืนยัน ก็รักนั้นคือตะวันที่สาดแสงทั่วไป